- Dane teleadresowe
- Organy szkoły
- Majątek szkoły
- Finanse szkoły
- Zakres terytorialny
- Sposoby przyjmowania i załatwiania spraw, skarg i wniosków
- Rejestry, ewidencje, archiwa
- Zamówienia publiczne i przetargi
- Władze i pracownicy
- Statut prawny
- Informacje o szkole
- SERWIS
- Sprawozdania Finansowe
- Deklaracja dostępności
W 1918 roku w podwarszawskiej miejscowości Jelonki, które dopiero po II wojnie światowej stały się dzielnicą stolicy, powstała szkoła powszechna, której działalność i tradycja są do dziś kontynuowane przez naszą placówkę. Szkoła uzyskała status Publicznej Szkoły Powszechnej w Jelonkach, od 1920 była to już pełna szkoła siedmioklasowa. Na świadectwach promocyjnych uczniowie otrzymywali oceny ze sprawowania, pilności, polskiego, niemieckiego, rachunków z geometrią, przyrody żywej i przyrody fizycznej, fizyki, geografii, historii, higieny, rysunków, śpiewu, robót, gier i gimnastyki, ćwiczeń cielesnych, robót kobiecych oraz religii. Poza tym wpisywano też jedną ocenę odzwierciedlającą całokształt uczniowskich poczynań.
W 1944 wszyscy uczniowie klas VII, w liczbie 36, ukończyli szkołę. W sierpniu tegoż roku wybuchło Powstanie Warszawskie. We wrześniu najprawdopodobniej nie rozpoczęto nauki, o czym może świadczyć brak jakiejkolwiek dokumentacji o rozpoczęciu roku szkolnego. Gdy w lutym 1945 roku szkoła wznowiła działalność, podjęli w niej pracę nauczyciele zatrudnieni tu przed wojną, Bronisława Dzięciołowska i Antoni Molski. Kierownikiem placówki został Kazimierz Gruszecki. 17 stycznia 1945 Warszawa wreszcie zostaje wyzwolona, ale tak naprawdę miasta nie ma. Okupant zmienił stolicę w cmentarzysko ruin.
Po wyzwoleniu Jelonki były sporym osiedlem - liczyły około 25 tysięcy mieszkańców, wśród których było bez mała 800 dzieci w wieku szkolnym. Dzięki zaangażowaniu rodziców przystąpiono do organizowania szkoły, mimo że nie dysponowano niczym - ani pomieszczeniami, ani sprzętem, ani materiałami do nauczania. Nie było nauczycieli. Jednakże "wiara przenosi góry" - tak było i w tym przypadku. Już w lutym 1945 wznowiono naukę w starym budynku przy ul. Powstańców Śląskich 4. Była to pierwsza szkoła w wyzwolonej lewobrzeżnej Warszawie. Nosiła ona numer 83. Pierwszy Komitet Rodzicielski podjął decyzję o odbudowie szkoły przy ulicy Połczyńskiej.
1946 w szkole prowadzono również zajęcia dla dorosłych niepotrafiących czytać i pisać i dla młodzieży, której naukę przerwała wojna. W 1955 roku uczniów było tak wielu, iż ówczesne kierownictwo rozpoczęło starania o utworzenie filii szkoły. 30 września 1957 roku - dzień radości dla nauczycieli, uczniów i rodziców: Szkoła Podstawowa nr 83 na Jelonkach przenosi się do nowej siedziby przy ul. Tkaczy 27.
Od roku 1999 mieścił się tu Zespół Szkół, do którego uczęszczali uczniowie Gimnazjum Nr 1 oraz Szkoły Podstawowej Nr 83. Rok szkolny 2001/2002 rozpoczęliśmy w nowym, komfortowym budynku przy ulicy Rozłogi 10.
30 maja 2003r. w szkole miała miejsce uroczystość nadania imienia, uczestniczyli w niej znamienici goście. Od tej pory gimnazjum nosi nazwę Gimnazjum Nr 1 im. Profesora Witolda Jana Doroszewskiego.
Od roku 2004 uchwałą Rady m. st Warszawy nasz szkoła nosi numer 81.
Od roku szkolnego 2016/2017 Gimnazjum nr 81 jest 8 -letnią Szkołę Podstawową nr 363 im. prof. Witolda Doroszewskiego.
Pokaż informacje o artykule